Is samenwonen en sex voor het huwelijk wel Bijbels?

‘Je krijgt nooit spijt van wat je niet hebt gedaan’. Hiermee opende en onderbouwde een  schrijver op een christelijke nieuws website het onderwerp ‘seks voor het huwelijk’. In zijn optiek moest je het gewoon niet doen, zodat je er ook nooit spijt van kunt krijgen.

Het verbaasde mij enorm hoe iemand dit serieus durft te verkondigen als oplossing. Hoe kun  je iets wat de wereld aanbiedt als normaal, lekker, spannend en vooral vrijblijvend, afdoen  op een dergelijk simplistische manier?

Het mag duidelijk zijn dat dit voor mij voldoende reden gaf om vernieuwd te kijken naar het  onderwerp: Relatie & Geloof. En dit te onderbouwen met het Woord zodat we iets hebben  om op terug te vallen wanneer het moeilijk wordt.

Relaties
Het is denk ik goed om te beseffen dat God niet tegen relaties is, sterker nog hij moedigt ons  aan om samen sterk te zijn. We lezen dit heel mooi verwoord in Prediker 4:9-12 waar staat:

9 Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn, want – dat is zeker – samen zwoegen  loont. 10 Wanneer twee vrienden samen zijn en een van beiden valt, helpt de ander  hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij  heeft niemand die hem op de been helpt. 11 Wanneer je bij elkaar slaapt, geef je  warmte aan elkaar, maar hoe krijgt iemand die alleen slaapt het ooit warm? 12 En  iemand die alleen is kan zich niet verdedigen wanneer hij aangevallen wordt, maar  met zijn tweeën houd je stand. Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet  snel stuk te trekken.

Wanneer we het hebben over een relatie denken we toch al snel aan verliefdheid, seks,  samenwonen of trouwen. En juist over deze zaken bestaan veel misverstanden door  wereldse invloeden, (kerk-) geschiedenis en onze wil en voorkeuren.

Seksuele relatie
Wanneer we een relatie hebben, hoe pril deze ook is, lijkt het ‘normaal’ dat we ook seksueel  actief zijn. Immers, seks is iets wat natuurlijk en vrijblijvend is. Maar is dit ook echt zo? Heeft  het een belangrijker doel dan onze eigen lust?

We lezen in Genesis 1:28 één van de belangrijkste redenen van het hebben van  gemeenschap met de woorden:

28 Hij zegende hen en zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de  aarde en breng haar onder je gezag: heers over de vissen van de zee, over de vogels  van de hemel en over alle dieren die op de aarde rondkruipen.’

Een essentieel onderdeel van seks is dus voortplanting. Ik denk dat we hier verder weinig  over hoeven te zeggen. Het is een feit dat door het hebben van seks zwangerschappen en  dus kinderen kunnen ontstaan.

In 1 Korintiërs 7:2-3 en 7:5 komen we nog een belangrijke reden tegen, namelijk;

2 Maar om ontucht te vermijden moet iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man. 3 En een man moet zijn vrouw geven wat haar toekomt, evenals een vrouw haar man.

5 Weiger elkaar de gemeenschap niet, of het moest zijn dat u er wederzijds mee instemt u  enige tijd aan het gebed te wijden. Kom  daarna echter weer samen; anders zal Satan  uw gebrek aan zelfbeheersing gebruiken om u te verleiden.

We lezen hier dus dat we gemeenschap aan elkaar  moeten geven zoals het ons toekomt. En ook de  waarschuwing dat wanneer we dit niet doen, we  verleid kunnen worden tot ontucht.

Ik denk dat hier een belangrijk aspect wordt  aangegeven; namelijk dat ieder mens, ook een christen, verlangens en begeerten heeft. En  we lopen allemaal het risico om te bezwijken hiervoor. Het is dus van belang om die  begeerte te erkennen.

Naast voortplanting en begeerte speelt er nog een essentieel onderdeel mee, namelijk  verbintenis hebben met elkaar. Misschien is dit nog wel het belangrijkste, want seks is het  bindmiddel tussen man en vrouw om elkaar één te maken. We lezen dit dan ook in:

31 ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn  vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn.’ 32 Dit mysterie is groot – en ik betrek het  op Christus en de kerk. 33 Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet  liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.’  (Efeziërs 5:31-33)

Wanneer we praten over twee zullen één lichaam zijn, spreken we over een bepaalde vorm  van exclusiviteit en niet iets vrijblijvends wat we kunnen ‘delen’ met een ieder. We krijgen  dit dan ook bevestigd in Johannes 4 waar Jezus de vrouw bij de waterput aanspreekt over  het feit dat ze met meerdere mannen heeft gehad. In de verzen 16-19 lezen we:

16 Toen zei Jezus tegen haar: ‘Ga uw man eens roepen en kom dan weer terug.’ 17 ‘Ik heb geen man,’ zei de vrouw. ‘U hebt gelijk als u zegt dat u geen man hebt,’ zei Jezus,  18 ‘u hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet. Wat u zegt is  waar.’ 19 Daarop zei de vrouw: ‘Nu begrijp ik, heer, dat u een profeet bent!

“Het hebben van seks is niet vrijblijvend!”

Tevens lezen we in 1 Korintiërs 6:15-17 dat ons lichaam deel uit maakt van Christus en dit  lichaam NIET deel mag zijn van hoererij.

15 Weet u niet dat uw lichaam een deel is van het lichaam van Christus? Zou ik dan  van de delen van zijn lichaam de lichaamsdelen van een hoer maken? Dat nooit! 16  Of weet u niet dat wie zich met een hoer verenigt samen met haar één lichaam  wordt? Want de Schrift zegt: ‘Zij zullen één lichaam zijn.’ 17 Maar wie zich met de  Heer verenigt wordt met hem één geest. (1 Korintiers 6:15-17)

Op basis van het voorgaande kunnen we concluderen dat seks een permanente verbintenis tot stand brengt tussen een man en vrouw. Het verbreken van deze verbintenis is niet alleen ontucht plegen, maar heeft ook impact op het lichaam van Christus.

Is het hebben van een seksuele relatie dan een gruwel voor God? Nee, helemaal niet, hij verlangt het zelfs van ons. Immers we krijgen de opdracht om ons te voortplanten, elkaar te geven wat we nodig hebben en samen één lichaam te vormen op een zuivere manier.

“Een seksuele relatie is een Bijbelse opdracht!”

Huwelijk of samenwonen?
We hebben ontdekt dat het onze opdracht is om onze ouders te verlaten. En dat we ons aan elkaar moeten hechten en tot één lichaam moeten komen.

Wanneer we nu kijken naar de vorm van samenleven, dan beantwoordt het huwelijk en samenwonen de Bijbelse opdracht. In beide situaties kunnen we namelijk de opdracht tot hechten, verbinden en voortplanten nakomen.

En ondanks dat beide vormen van samenleven de opdracht lijken te beantwoorden zijn er veel discussies over samenwonen en/of het huwelijk. Hoe komt dit? Dit komt voornamelijk doordat samenwonen laagdrempelig en vrijblijvend lijkt. Wanneer je na een paar maand verkering aan iemand verteld dat je gaat trouwen ben je gek, terwijl samenwonen prima is.

Het fenomeen wordt steeds populairder onder christenen waarbij kerken vaak stilzwijgend ‘toestemmen’ of mensen onder het tucht zet. Is dit alles terecht? Ik denk van niet, het klinkt namelijk als de makkelijke uitweg kiezen. De Bijbel geeft namelijk weinig ruimte voor twijfel of persoonlijke ‘vrijheden’ in dit kader. We kunnen dit onder andere lezen in:

28 Als iemand betrapt wordt met een meisje, een maagd die nog vrij is, 29 dan moet de man die zich aan het meisje heeft vergrepen vijftig sjekel zilver aan haar vader betalen. Bovendien moet hij met haar trouwen en zolang hij leeft mag hij niet van haar scheiden, omdat hij haar onteerd heeft. (Deu 22:28-29)

15 Wanneer iemand een meisje dat nog niet uitgehuwelijkt is verleidt, moet hij de volle bruidsprijs betalen en met haar trouwen. 16 Mocht haar vader weigeren haar aan hem uit te huwelijken, dan moet hij een bedrag betalen dat overeenkomt met de bruidsprijs voor een maagd. (Exodus 22:15-16) 

5 Bouw huizen en ga daarin wonen, leg tuinen aan en eet van de opbrengst, 6 ga huwelijken aan en verwek zonen en dochters, zoek vrouwen voor je zonen en huw je dochters uit, zodat zij zonen en dochters baren. Jullie moeten in aantal toenemen, niet afnemen. (Jeremia 29:5-6)

36 Maar wanneer iemand bang is zich tegenover zijn toekomstige vrouw te misdragen, omdat zijn verlangen naar haar te groot wordt, laat hij dan gevolg geven aan zijn wens met haar te trouwen. Dat dient dan te gebeuren. Het is geen zonde. (1 Kor 7:36)

In de teksten lezen we dat er een relationele volgorde is nl.: bouw een huis, trouw en krijg kinderen. Tevens staat er dat wanneer we ons hebben, of dreigen te, misdragen we moeten trouwen.

Er zijn natuurlijk allerlei situaties denkbaar dat trouwen lastig is en samenwonen een acceptabel alternatief of tussenfase lijkt. Echter welke reden je ook hebt, op dat moment vervul je niet de Bijbelse opdracht nml: ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn. (Efeziërs 5:31)

“De Bijbelse vorm van samenleven is het huwelijk”

Conclusie
We moeten op basis van de eerder genoemde teksten concluderen dat de enige Bijbelse vorm van samenleven het huwelijk is. Verder moeten we ons beseffen dat het hebben van een seksuele relatie voor het huwelijk niet vrijblijvend is. Sterker nog het hebben van seks voor het huwelijk verplicht ons tot het huwelijk.

Het citaat ‘Je krijgt nooit spijt van wat je niet hebt gedaan’ was reden voor het schrijven van deze studie. We moeten nu ons dan ook afvragen, waar moet je spijt van krijgen? Wij denken dat we alleen spijt krijgen als we de opdracht kennen en bewust negeren.

Wanneer je deze studie leest en beseft dat je stappen hebt genomen waar je spijt van hebt willen we graag wijzen op Johannes 8:10-11 waar staat:

10 Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ 11 ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’ (Johannes 8:10-11)

En laten we dan ook zijn als deze vrouw, beleid je zonden aan de Heer en zondig niet meer.  Een gesprek met je jeugdleider of het pastoraat in je gemeente kan tevens helpen! “Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer”